Hiniling na Bahay! Tinatayo na!
14 anyos na Batang Babae!
Tumayong ama’t ina ng magkakapatid na Bulàg at Pipí!
Magkakapatid na Bulàg sa gitna ng Bukirin! Hiniling ng 14 anyos na batang babae ang magkaroon sila ng Pinangarap niyang Bahay para sa kanyang mga Kapatid! Dahil ang tinitírahan nila ay barong barong na kubo lamang at sobrang natulo ang tubig kapag umuulan!
Na ngayon ang Bahay na Pingarap niya ay natupad! at Ngayon ay sinisumulan ng Ipàtayo!
Lubos at taos Puso po kaming nagpapasalamat sa lahat ng ating mga kababayan lalong lalo na po sa ating mga OFW’S na nagkaisa na magtulong tulong ng magpaabot ng Donàsyon para sakanila! Maraming Salamat din po sa Pagtitíwala nyo po sa akin!
at Para naman po sa mga nagtatanong kung bakit wala pa akong videos na inuupload. Sobrang Pasensya na po talaga

Mas pinag tuunan po namin ng pansin ang mga pangangailangan po nila at sa agarang pagpapatayo ng Bahay na masisilungan agad nila! Kung nakikita nyo man po napaka dami ko pong kinuhang manggagawa para mas mapa bilis ang pagpapatayo ng bahay para sa mag kakapatid! Inuulit ko po pasensya na po kung di pa po ako makapag upload ng Videos

Dalawa lang po talaga kami ng Asawa ko na si Dada ang nag aasikaso kaya di po siya maka Focus sa pag Edit ng Videos

Hinihingi ko po ang inyong malawak na pang unawa

14 anyos na Batang Babae tumayong ama’t ina sa magkakapatid na bulàg at pipí sa Gitna ng Bukirin!
Ang linyang ito ay tila simula ng isang makabagbag-damdaming kuwento o tula. Narito ang isang mungkahing pagpapatuloy batay sa tono at nilalaman:
Magkakapatid na Bulàg sa Gitna ng Bukirin
Hiniling ng 14 anyos na batang babae
ang magkaroon sila ng
pinangarap niyang bahay
para sa kanyang mga kapatid
na sa dilim ay nakikisalo sa liwanag ng kanyang panaginip.
Sa bawat pagsikat ng araw,
tahimik silang naglalakad sa damuhan,
hinahanap ang tunog ng pag-asa,
na tila musika sa gitna ng katahimikan.
Wala silang nakikita,
ngunit dama nila ang init ng pagmamahal
mula sa batang kapatid
na nagsilbing mata sa mundo
na hindi kailanman nila nasilayan.
“Isang araw,” aniya, “magkakaroon tayo ng tahanan,
hindi lang bubong at pader,
kundi lugar kung saan mararamdaman niyong
ligtas kayo…
at hindi kailanman mag-iisa.”
Gusto mo bang ituloy natin ito bilang isang buong kuwento, tula, o screenplay? Let me know kung anong format ang gusto mo at kung may gusto kang baguhin sa tono o tema.